Evaluatie van intra-operatieve brachytherapie in de behandeling van patiënten met primair en recidief rectum carcinoom.

E.A. Dijkstra, V.E.M. Mul, C.T. Muijs, G.A.P. Hospers, J.C. Beukema, P.H.J. Hemmer, K. Havenga, B. van Etten

Vrijdag 17 mei 2019

9:00 - 9:08u in Brabantzaal

Categorieën: Colorectaal (maligne), Vrije voordracht (V), GE

Parallel sessie: V10 Colorectaal maligne 1

Introductie

Het doel is evalueren of intra-operatieve brachytherapie (IOBT) terecht wordt gegeven in de behandeling van rectum carcinomen, o.b.v. klinische inschatting peroperatief van het risico op R1 resectie. In de huidige literatuur is beperkt bewijs dat IOBT effectief is. Tevens komt naar voren dat de morbiditeit hoger is na IOBT.

Methode

Alle patiënten met een (recidief) rectum carcinoom, die werden behandeld tussen februari 2008 en mei 2018 én waarbij tijdens de resectie IOBT stand-by stond, werden geïncludeerd (n=131). 91,1% van de patiënten ondergingen neo-adjuvante chemoradiatie. In het multidisciplinaire overleg werd een plan voor de resectie gemaakt. Tijdens de operatie bepaalde de chirurg, samen met de radiotherapeut welke patiënt intra-operatief bestraald werd aan de hand van de ingeschatte radicaliteit van de resectie. Vriescoupes werden afgenomen op indicatie. Nadien werd de radicaliteit van de resectie (R0 = > 1 mm of R1 = ≤ 1 mm) beoordeeld door de patholoog.

Resultaten

131 patiënten werden geëvalueerd. 135 operaties werden uitgevoerd aangezien het mogelijk was dat zowel bij de operatie van de primaire tumor als het recidief IOBT stand-by kon staan. 41 patiënten ondergingen IOBT (30,4%), waarvan 24 van de 70 (34,3%) patiënten met een primaire tumor en 17 van de 65 (26,2%) met een recidief tumor. Bij 94 operaties werd geen IOBT gegeven (inschatte R0 of negatieve vriescoupe). Bij 23 van de 41 (56,1%) patiënten die wel IOBT ondergingen, bleek de definitieve PA radicaal (R0). 7.6% van de recidieven en 3.2% van de primaire tumoren kregen geen IOBT ondanks definitieve PA R1.

Conclusie

IOBT werd in 43,9% van de patiënten terecht gegeven en in 10,8% onterecht niet gegeven. Recidieven zijn vaker onderbehandeld. Wellicht dat alle recidieven standaard IOBT zouden moeten krijgen. In toekomstig onderzoek zal morbiditeit, lokale controle en eventuele overlevingswinst worden geëvalueerd. Met functionele intra-operatieve beeldvorming hopen wij de selectie te verbeteren.