Diagnostische waarde van pre-hospitale verdenking op abdomen- en bekkenletsel door ambulanceverpleegkundigen


R.D. Lokerman, E.A.J. van Rein, R. van der Sluijs, M.F. Verhagen, L.P.H. Leenen, M. van Heijl

Vrijdag 17 mei 2019

9:32 - 9:40u in Parkzaal

Categorieën: Trauma, Vrije voordracht (V)

Parallel sessie: V12 Trauma 2: polytrauma


Introductie

Eerdere studies toonden dat (ernstig) abdomen- en bekkenletsel in de pre-hospitale fase moeilijk zijn te herkennen. De pre-hospitale herkenning van dergelijke letsels door ambulanceverpleegkundigen is echter niet eerder onderzocht. Het doel van deze studie is om de diagnostische waarde te bepalen van de verdenking op abdomen- of bekkenletsel door ambulanceverpleegkundigen.

Methode

In deze multicenter cohortstudie werden alle patiënten ouder dan 15 jaar, aangekondigd met A1 urgentie door de meldkamer, vervoerd door Regionale Ambulance Voorziening Utrecht tussen januari 2015 en december 2016, geïncludeerd. De pre-hospitale data werd prospectief verzameld. Als primaire uitkomst werd de diagnostische waarde van het voorspellen van ernstig abdomen- en bekkenletsel door ambulanceverpleegkundigen gekozen. Het hospitaal gediagnosticeerde ernstig abdomen- en bekkenletsel, gedefinieerd als Abbreviated Injury Scale (AIS) ≥ 3, werd gekozen als referentiestandaard. Daarnaast werden met behulp van univariate logistische regressie potentiële voorspellers voor ernstig abdomen- en bekkenletsel bepaald.

Resultaten

In totaal werden 2.766 patiënten geïncludeerd, waarvan bij 25 (1%) ernstig abdomenletsel en 30 (1%) ernstig bekkenletsel werd gediagnostiseerd. Ambulanceverpleegkundigen herkenden het ernstig abdomen- en bekkenletsel in respectievelijk 52% en 50% van de gevallen. Onafhankelijke pre-hospitale voorspellers voor ernstig abdomenletsel waren: val van ≥5 meter (OR 17,2; CI-95% 4,2 – 70,3; p<0,01), buikpijn (OR 15,0; CI-95% 5,0 – 44,8; p<0,01) en penetrerend abdomenletsel (OR 125,5; CI-95% 32,0 – 492,2; p<0,01). Onafhankelijke voorspellers voor ernstig bekkenletsel waren: val van ≥5 meter (OR 9,4; CI-95% 2,0 – 43,7; p<0,01) en hartfrequentie (OR 1,02; CI-95% 1,01 – 1,03; p<0,01).

Conclusie

Pre-hospitale herkenning van ernstig abdomen- en bekkenletsel blijkt in praktijk lastig, verbetering is nodig opdat de juiste patiënt in de toekomst naar het juiste ziekenhuis wordt getransporteerd. De onafhankelijke voorspellers kunnen ambulanceverpleegkundigen in de toekomst hier mogelijk bij helpen.